iStock photo Getty Images plus
De maximale afgiftetarieven die exploitanten elkaar mogen aanrekenen voor respectievelijk mobiele en vaste afgiftediensten zijn vastgesteld in Verordening (EU) 2021/654 van de Commissie. Op 18 december 2020 heeft de Commissie deze gedelegeerde verordening vastgesteld en nadat de toetsing door de Raad en het Europees Parlement was afgerond, is zij op 22 april 2020 in het Publicatieblad bekendgemaakt. Exploitanten hadden tot 1 juli 2021 de tijd om zich voor te bereiden op de toepassing van de nieuwe afgiftetarieven.
De gedelegeerde verordening stelt maximale afgiftetarieven vast die rechtstreeks van toepassing zijn op exploitanten in de Unie. Vanaf vandaag komen de in de gedelegeerde verordening vastgestelde tarieven in de plaats van de maximale afgiftetarieven zoals die eerder door de nationale regelgevende instantie waren vastgesteld. Bijgevolg moeten exploitanten uit de Unie een tarief toepassen dat niet hoger is dan het desbetreffende maximumtarief voor de betrokken lidstaat, zoals voorzien in de gedelegeerde verordening.
Het uniforme maximumtarief voor de hele Unie zal de versnippering verminderen en zorgen voor een meer concurrerende, grensoverschrijdende omgeving, wat uiteindelijk de Europese consumenten ten goede zal komen door lagere prijzen en meer gevarieerde aanbiedingen voor vaste en mobiele gesprekken.
Wat zijn beëindigingspercentages?
Een gespreksafgiftedienst (vast of mobiel) is noodzakelijk opdat een spraakoperator een beller kan verbinden met de afnemer van een oproep op een ander netwerk. Afgiftetarieven op wholesaleniveau zijn de tarieven die exploitanten elkaar in rekening brengen voor de gespreksafgifte op hun netwerken.
Afgiftediensten omvatten diensten die worden verleend via een technologie die wordt gebruikt om oproepen af te sluiten door de afgifteaanbieder die juridische en technische controle heeft over het opgeroepen nummer en interconnecties met ten minste één ander netwerk.
Maximale afgiftetarieven vastgesteld
Voor mobiele gesprekken bedraagt het uniforme maximale afgiftetarief 0.2 eurocent per minuut en zal dit tegen 2024 geleidelijk worden bereikt, gefaciliteerd door een glijpad van drie jaar. Het glijpad zal een snelle uitvoering mogelijk maken en tegelijkertijd aanzienlijke verstoringen voor exploitanten voorkomen. Tijdens de overgangsperiode van 2021-2023 kunnen exploitanten uit de lidstaten waarvoor het glijpad geldt, andere tarieven toepassen dan het enkele maximumtarief voor mobiele gespreksafgifte voor de hele Unie. In 2024 moeten alle exploitanten in de Unie hetzelfde maximumtarief van 0.2 eurocent per minuut toepassen.
Voor vaste gesprekken bedraagt het uniforme maximale afgiftetarief voor de hele EU 0.07 eurocent per minuut. Gezien de aanzienlijke verschillen tussen de huidige vaste afgiftetarieven en het definitieve tarief, voorziet de verordening in een overgangsperiode in 2021 om een geleidelijke aanpassing mogelijk te maken. Tegen 2022 geldt voor alle vaste exploitanten een vast afgiftetarief van maximaal 0.07 eurocent per minuut.
De tarieven zijn niet van toepassing op gesprekken die afkomstig zijn van landennummers buiten de EU. Er zijn twee uitzonderingen op deze regel. De eerste is van toepassing op de situatie waarin een exploitant uit een derde land de exploitant uit de Unie kosten aanrekent die gelijk zijn aan of lager zijn dan die welke in de gedelegeerde handeling zijn vastgesteld. De tweede vrijstelling is de mogelijkheid voor een derde land om de afgiftetarieven toe te passen en in de bijlage bij deze verordening op te nemen indien de afgiftetarieven worden vastgesteld op basis van soortgelijke normen als de afzonderlijke tarieven voor de hele Unie.
Waarom treedt de Commissie op?
Gezien het vermogen en de stimulansen van aanbieders van afgiftediensten om de prijzen aanzienlijk boven de kostprijs te verhogen, zijn de tarieven voor mobiele en vaste gespreksafgifte al ongeveer 20 jaar in de Unie gereguleerd. Om te zorgen voor consistentie in de prijsregulering in de lidstaten heeft de Commissie in 2009 een aanbeveling inzake afgiftetarieven aangenomen om de nationale regelgevende instanties te helpen bij de berekening van de maximale wholesaletarieven op de afgiftemarkten, maar de gereguleerde tarieven bleven aanzienlijk verschillen in de Unie. Om de regeldruk bij het aanpakken van mededingingsproblemen in verband met afgiftemarkten in de hele Unie op consistente wijze te verminderen, is de Commissie in de code belast met de vaststelling, door middel van een gedelegeerde handeling, van één enkel maximumtarief voor gespreksafgifte voor mobiele en vaste diensten. De code bevat zeer duidelijke beginselen, criteria en parameters over de wijze waarop de uniforme maximumtarieven voor mobiele en vaste gespreksafgifte voor de hele Unie worden vastgesteld, wat vereist dat de tarieven kostenefficiënt zijn en kostendekking waarborgen.
Achtergrond
Ter voorbereiding van de gedelegeerde handeling heeft de Commissie in 2019 een openbare raadpleging gehouden (waarvan de resultaten beschikbaar zijn op de website van de Commissie). De Commissie heeft ook een informele deskundigengroep opgericht, bestaande uit deskundigen uit de lidstaten die de Commissie advies hebben verstrekt.
De voorgestelde tarieven zijn gebaseerd op de resultaten (voor mobiel en vast) van twee kostenmodellen die door externe consultants zijn opgesteld volgens strikte criteria die in de bepalingen van de code zijn vastgelegd. Beide modellen zijn ontwikkeld in nauwe samenwerking met Berec en deskundigen van nationale regelgevende instanties (NRI’s) en zijn onderworpen aan meerdere openbare raadplegingen.
Meer informatie
FAQ over maximale vaste en mobiele afgiftetarieven voor de hele Unie (Eurorates)