Łącza szerokopasmowe: Plan działania

Kroki w planie działania

Po zdefiniowaniu planu szerokopasmowego i dokonaniu czterech kluczowych wyborów strategicznych (infrastruktura i technologia, model inwestycyjny, model biznesowy i finansowanie) kolejnym krokiem jest opracowanie planu działania.

Plan działania dotyczący sieci szerokopasmowych określa ogólne cele i strategię rozwoju sieci szerokopasmowych, natomiast plan działania określa i szczegółowo określa działania niezbędne do wdrożenia strategii. Zawiera również szacunkowe koszty i przychody na różnych etapach wdrażania. Określono w nim role i obowiązki różnych podmiotów, sposób angażowania i koordynowania zainteresowanych stron oraz sposób monitorowania realizacji projektu i jego wyników.

Szacunkowe koszty i planowanie finansowe

Koszty wdrożenia należy oszacować w planie działania w celu zaspokojenia potrzeb ewentualnej bazy klientów. Rozwiązanie techniczne nie różni się od zwykłego rozmieszczenia infrastruktury i można skonsultować się w tej sprawie z każdym profesjonalistą instalacyjnym. Aby ograniczyć koszty, można podjąć szereg środków, jak wskazano również w dyrektywie w sprawie redukcji kosztów.

Plan działania powinien również zawierać szczegółowe informacje na temat sposobu wykorzystania różnych narzędzi finansowania oraz określić działania, jakie należy podjąć w celu zapewnienia dostępności niezbędnych środków finansowych.

Ocena ryzyka i zarządzanie ryzykiem

W zależności od wybranego modelu inwestycyjnego, ale także od towarzyszącego mu modelu biznesowego, zastosowanych narzędzi finansowania i rodzaju wdrożonej infrastruktury, organ publiczny będzie musiał zmierzyć się z różnymi rodzajami ryzyka. Musi mapować te zagrożenia i mieć plan zarządzania nimi.

Projektowanie sieci, kluczowe połączenia i urbanistyka

Ponieważ gminy i regiony często mogą być największymi użytkownikami sieci szerokopasmowych na rynku lokalnym, należy opracować plan połączenia wszystkich budynków z włóknami światłowodowymi (administracja publiczna, publiczne instytuty opieki zdrowotnej i szpitale, szkoły publiczne itp.). Ogólnie rzecz biorąc, stanowi to trzon sieci.

Ponadto, ponieważ budynki użyteczności publicznej znajdują się na ogół w pobliżu innych budynków mieszkalnych i komercyjnych, stworzy to również dobre warunki wstępne dla pozostałej części rozmieszczenia sieci szerokopasmowych (sieci obszarowe i połączenia o ostatniej mili).

Władze publiczne powinny następnie sporządzić główny plan dla sieci, tak aby dotrzeć do wszystkich części lokalnego rynku prywatnego, wszystkich domów, jednostek miejskich i wiejskich, wielomieszkaniowych (MDU), parków biznesowych i centrów handlowych. Powinno to skutkować mapowaniem obszaru i projektowaniem sieci na wysokim poziomie.

Zamówienia publiczne

Zamówienia publiczne będą najprawdopodobniej centralnym elementem każdego projektu szerokopasmowego. W związku z tym konieczne będzie wprowadzenie odpowiednich procedur udzielania zamówień publicznych. Ponadto w przypadku wykorzystania środków publicznych w postępowaniu o udzielenie zamówienia należy uwzględnić zasady pomocy państwa.

Zamówienia publiczne mogą przybierać bardzo różne kształty w różnych państwach członkowskich i w odniesieniu do różnych modeli inwestycyjnych i mogą być delikatne w prawidłowym projektowaniu. W szczególności należy zadbać o to, aby zamówienia zostały zaprojektowane w taki sposób, aby osiągnąć cele określone w planie dostępu szerokopasmowego oraz aby podjęte decyzje strategiczne mogły być właściwie realizowane.

Świadomość rynku jest bardzo ważną działalnością w zakresie zamówień publicznych, zwłaszcza wśród podmiotów gospodarczych, które wydają się najbardziej odpowiednie dla wybranego modelu inwestycyjnego i biznesowego.

Ze względu na dużą złożoność tego etapu organ publiczny powinien rozważyć skorzystanie z pomocy ekspertów w celu opracowania specyfikacji dotyczących zamówień publicznych. Portal SIMAP zapewnia dostęp do najważniejszych informacji o zamówieniach publicznych w Europie.

Monitorowanie postępów

Ważne jest, aby upewnić się, że projekt jest odpowiednio monitorowany, a jego sukces jest prawidłowo oceniany. Monitorowanie pozwoli na wyegzekwowanie uzgodnionych celów od dostawców i wykonawców oraz zapewnienie konkurencji między wieloma dostawcami usług w zakresie wdrożonej sieci szerokopasmowej. Wskaźniki monitorowania obejmują:

• Fizyczne rozmieszczenie: prawidłowa instalacja niezbędnych elementów sieci (kabel światłowodowy, elektronika końcowa, nadajniki bezprzewodowe, sprzęt naziemny satelitarny itp.);
• Aktywacja sieci lub dostępność usług w różnych częściach sieci zgodnie z harmonogramem;
• Jakość usług pod względem rzeczywistego spadku i szybkości przesyłania danych, opóźnienia, dostępności sieci;
• Wskaźnik awarii: przestojów w zakresie usług lub sieci zgłoszonych przez klientów lub odkrytych przez pracowników sieci;
• Konserwacja i naprawa;
• Wykorzystanie usług i sieci, liczba uruchomionych nowych połączeń użytkowników końcowych (mieszkań i przedsiębiorstw) oraz ilość światłowodów i/lub dzierżawionych mocy.

Monitorowanie umożliwi egzekwowanie celów uzgodnionych z dostawcami i wykonawcami, na przykład poprzez ustalanie kar pieniężnych lub powiązanie płatności z konkretnymi celami pośrednimi.

W umowach należy określić wymogi w zakresie monitorowania. W przypadku pomocy państwa wymagane jest monitorowanie. Dostęp (pojemność, światłowód ciemny lub kanał) powinien być zapewniony wszystkim usługodawcom, bez dyskryminacji ze względu na czas, zarządzanie ruchem lub ograniczenie jakości usług.

Zidentyfikuj potencjalnych klientów

Plan powinien również identyfikować potencjalnych klientów, takich jak użytkownicy końcowi, przyszli operatorzy i usługodawcy. Nowe podmioty wejdą na rynek lokalny, gdy powstanie nowa infrastruktura neutralna dla operatorów. Jeśli istnieje dzierżawna infrastruktura, kilku operatorów zobaczy uzasadnienie biznesowe w świadczeniu usług bez konieczności samodzielnego jej budowania. Ważne jest, aby dyskusje z zainteresowanymi stronami odbyły się na wczesnym etapie i aby wiele umów i porozumień zostało podpisanych przed rozpoczęciem wdrażania.

Ustanowienie wewnętrznej i zewnętrznej koordynacji i współpracy

Projekt inwestycyjny dotyczący dostępu szerokopasmowego wymaga koordynacji wielu różnych działań, które obejmują:

• wyznaczenie koordynatora planu dotyczącego dostępu szerokopasmowego;
• ustanowienie koordynacji między siecią szerokopasmową a innymi pracami infrastrukturalnymi w celu podziału kosztów pracy cywilnej;
• organizowanie osobistych wywiadów i warsztatów z kierownikami jednostek administracyjnych.

Komunikacja i zarządzanie zainteresowanymi stronami

Twój plan działania powinien zawierać plan komunikacji i zarządzania udziałowcami. Dla powodzenia projektu ważne jest, aby w trakcie realizacji projektu skonsultować się ze wszystkimi zainteresowanymi stronami i udzielić im odpowiedniego wsparcia. Lokalni mieszkańcy, przedsiębiorstwa i przedsiębiorstwa są najważniejszymi zainteresowanymi stronami i należy je jak najszybciej zintegrować. Należy podkreślić profil organu publicznego, aby upewnić się, że ludzie będą mogli śledzić i określać znaczenie i skutki dla regionu.

Lider sieci szerokopasmowych

Najsilniejsze zaangażowanie społeczności znajduje się zawsze wtedy, gdy jest prowadzone i zarządzane przez samą społeczność. Najlepiej osiągnąć to mistrz sieci szerokopasmowych, ktoś, kto:

• już zaangażowany we wspólnotę (często pełnił inną rolę);
• szanowane przez społeczność za tę rolę i jej osiągnięcia;
• pasjonat utrzymania społeczności żywej;
• zaniepokojony brakiem dostępu szerokopasmowego i jego wpływem na życie społeczne i gospodarcze społeczności;
• dobry komunikator z dobrym ogólnym zrozumieniem sieci szerokopasmowych;
• ma dobre ogólne zrozumienie dostępu szerokopasmowego.

Ważne jest, aby pamiętać, że chociaż program powinien umożliwiać i zachęcać Mistrzów do uczenia się od siebie nawzajem, zawsze muszą pozostać „zakorzenieni” w swojej społeczności. W ten sposób wnoszą największą wartość i skuteczniej przyczyniają się do sukcesu projektu.

Plan marketingowy i komunikacyjny

W celu zapewnienia spójności między wszystkimi zainteresowanymi stronami i maksymalizacji ich wykorzystania należy przygotować plan marketingowy i komunikacyjny uwzględniający:

• podnoszenie świadomości na temat spodziewanych korzyści gospodarczych i społecznych z łączy szerokopasmowych;
• zapewnienie zaktualizowanej mapy dostępności sieci szerokopasmowych w trakcie realizacji projektu;
• ułatwianie agregacji popytu ze strony przedsiębiorstw, gospodarstw domowych i innych właściwych organów publicznych;
• zarządzanie oczekiwaniami klientów;
• konsultacje z podzbiorami kluczowych zainteresowanych stron, w szczególności klientów końcowych;
• dni uświadamiania korzyści i wydarzenia związane z edukacją szerokopasmową;
• uruchomienie programu i obszaru w trakcie całego procesu wdrażania;
• promowanie spójne we wszystkich kanałach medialnych;
• regularne identyfikowanie i publikowanie badań sukcesu.

Stymulowanie popytu

Sektor publiczny odgrywa istotną rolę w stymulowaniu popytu jako główny nabywca usług na własny użytek, a także w pozyskiwaniu nowej sieci. Jest również odpowiedzialny za wspieranie rozwoju nowych usług i tworzenia infrastruktury. W dłuższej perspektywie wykorzystanie infrastruktury do napędzania popytu w gospodarce cyfrowej jest naturalnym elementem rozwoju i planowania regionalnego oraz wzrostu regionalnego.

Społeczności lokalne mogą odegrać bardzo ważną rolę w pobudzaniu popytu na nowe usługi. Istnieje wiele przykładów udanych inicjatyw oddolnych opracowywanych w oparciu o sektor spółdzielczy lub prywatny.

Podejmowanie decyzji

Różne poziomy zaangażowania oznaczają różne poziomy wpływu na podejmowanie decyzji dotyczących projektu. Można zidentyfikować trzy główne warianty:

• jeżeli infrastruktura sieciowa jest w pełni własnością organu publicznego, organ ten ma pełną kontrolę nad każdym procesem decyzyjnym;
• w przypadku wspólnego przedsiębiorstwa publiczno-prywatnego dobrym podejściem jest rozważenie potrzeb rynku oraz powołanie rady zainteresowanych podmiotów publicznych, która będzie nadzorować cały proces decyzyjny;
• zarządzanie można wykonywać za pomocą alternatywnych metod wpływów. Takie podejście może być konieczne, gdy organ publiczny nie jest bezpośrednio zaangażowany. Organ publiczny może nadal być w stanie monitorować działania w ramach projektu i kierować wszelkie niepożądane wyniki do innego organu egzekwującego.

Więcej szczegółów i przykładów można znaleźć w przewodniku dotyczącym inwestycji szerokopasmowych.