iStock Photo Getty Images +
Τα εν λόγω κράτη μέλη είναι τα εξής: Βέλγιο [INFR(2024)2055], Τσεχία [INFR(2024)2057], Γερμανία [INFR(2024)2060], Εσθονία [INFR(2024)2058], Ελλάδα [INFR(2024)2061], Γαλλία [INFR(2024)2059], Ιταλία [INFR(2024)2062], Κύπρος [INFR(2024)2056], Λετονία [INFR(2024)2064], Λουξεμβούργο [INFR(2024)2063], Μάλτα [INFR(2024)2065], Αυστρία [INFR(2024)2054], Πολωνία [INFR(2024)2066], Πορτογαλία [INFR(2024)2067], Ρουμανία [INFR(2024)2068], Σλοβενία [INFR(2024)2070], Σλοβακία [INFR(2024)2071] και Σουηδία [INFR(2024)2069].
Η πράξη για τη διακυβέρνηση δεδομένων διευκολύνει την κοινοχρησία δεδομένων μεταξύ τομέων και χωρών της ΕΕ προς όφελος των πολιτών και των επιχειρήσεων. Θα αυξήσει την εμπιστοσύνη στην κοινοχρησία δεδομένων θεσπίζοντας κανόνες για την ουδετερότητα των διαμεσολαβητών δεδομένων που συνδέουν άτομα και εταιρείες με χρήστες δεδομένων. Οι δραστηριότητες διαμεσολάβησης δεδομένων πρέπει να είναι αυστηρά ανεξάρτητες από οποιεσδήποτε άλλες υπηρεσίες παρέχουν, να καταχωρίζονται και να μπορούν να προσδιορίζονται με κοινό λογότυπο της ΕΕ. Ο νόμος θα διευκολύνει επίσης την περαιτέρω χρήση ορισμένων δεδομένων που βρίσκονται στην κατοχή του δημόσιου τομέα και θα τονώσει την εθελοντική κοινοχρησία δεδομένων. Ο αλτρουισμός δεδομένων επιτρέπει στους πολίτες να δίνουν τη συγκατάθεσή τους για τη διάθεση δεδομένων που παράγουν για το κοινό καλό, για παράδειγμα για έργα ιατρικής έρευνας. Οι οργανώσεις αλτρουισμού δεδομένων μπορούν να αποφασίσουν να συμπεριληφθούν σε δημόσιο μητρώο και να χρησιμοποιήσουν τον κοινό λογότυπο της ΕΕ. Πρέπει να έχουν μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα και να πληρούν τις απαιτήσεις διαφάνειας, καθώς και να παρέχουν ειδικές διασφαλίσεις για την προστασία των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των πολιτών και των εταιρειών που αποφασίζουν να κοινοποιήσουν τα δεδομένα τους. Οι αρμόδιες αρχές, οι οποίες εφαρμόζονται από τις 24 Σεπτεμβρίου 2023, είναι υπεύθυνες για την καταχώριση των οργανώσεων αλτρουισμού δεδομένων και για την παρακολούθηση της συμμόρφωσης των παρόχων υπηρεσιών διαμεσολάβησης δεδομένων. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή αποστέλλει προειδοποιητική επιστολή στα 18 ενδιαφερόμενα κράτη μέλη, τα οποία έχουν πλέον προθεσμία 2 μηνών για να απαντήσουν και να αντιμετωπίσουν τις ελλείψεις που επισημάνθηκαν από την Επιτροπή. Ελλείψει ικανοποιητικής απάντησης, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει να εκδώσει αιτιολογημένη γνώμη.