W sprawozdaniu skoncentrowano się na głównych zmianach wprowadzonych przez zmienioną dyrektywę i przeanalizowano szeroki zakres ważnych obszarów dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych, w szczególności: zakres stosowania, zasadę kraju pochodzenia i współpracę między krajowymi organami regulacyjnymi a Europejską Grupą Regulatorów ds. Audiowizualnych Usług Medialnych (ERGA), ochronę małoletnich, dostępność audiowizualnych usług medialnych dla osób z upośledzeniem wzroku lub słuchu, przepisy dotyczące eksponowania audiowizualnych usług medialnych świadczonych w interesie ogólnym, przepisy dotyczące integralności sygnału, handlowe przekazy audiowizualne, inicjatywy współ-/samoregulacyjne, przepisy dotyczące platform udostępniania plików wideo oraz niezależność organów regulacyjnych ds. mediów.
W sprawozdaniu potwierdzono, że dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych pozostaje podstawowym instrumentem regulującym ogólnounijną koordynację przepisów krajowych dotyczących wszystkich mediów audiowizualnych. Jego przegląd okazał się przydatny w kontekście zmian na rynku audiowizualnym, takich jak rosnące znaczenie usług cyfrowych.