Skip to main content
Kształtowanie cyfrowej przyszłości Europy
News article | Publikacja

Międzynarodowy Dzień Kobiet i Dziewczyń w Nauce

Ponad 5 lat temu, 22 grudnia 2015 r., Zgromadzenie Ogólne ONZ podjęło decyzję o ustanowieniu dorocznego Międzynarodowego Dnia, aby uznać kluczową rolę kobiet i dziewcząt w nauce i technologii. Od tego czasu obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Kobiet i Dziewczyń w Nauce 11 lutego, aby upamiętnić inauguracyjne Światowe Forum na rzecz Zdrowia i Rozwoju Kobiet, które urodziło pierwotny pomysł i odbyło się w tym samym dniu w 2015 r.

Jest to piąta edycja Międzynarodowego Dnia Kobiet i Dziewczyń w Nauce.

Ponieważ Komisja Europejska stale opowiada się za równością, różnorodnością i włączeniem społecznym, nie jest zaskoczeniem, że Komisja zachęca kobiety również do udziału w badaniach naukowych, np. poprzez programy finansowania „Pionier” EIC/FET wspierające przełomowe innowacje w różnych dziedzinach, takich jak nanotechnologia, bioinżynieria, sztuczna inteligencja, komunikacja cyfrowa, nauka o środowisku lub energia.

Zwróciliśmy się do niektórych z naszych innowatorów w dziedzinie FET o podzielenie się swoimi przemyśleniami i przekazami motywacyjnymi dla wszystkich kobiet i dziewcząt, które zastanawiają się lub już prowadzą karierę w dziedzinie badań naukowych i nauk ścisłych, technologii, inżynierii i matematyki. Dziś z dumą przedstawiamy Cię cztery z nich: Dr Ulrike Diebold, dr Cecilia Laschi, dr Regina Luttge, dr Laurence Méchin i dr Rosa Palacín.

 

Dr Ulrike Diebold

Dr Ulrike Diebold jest fizyką i naukowcą materiałów, która jest profesorem nauk o powierzchni na Uniwersytecie Technologicznym w Wiedniu. Znana jest z przełomowych badań nad geometrią skali atomowej i elektroniczną strukturą powierzchni tlenku metali. Uczestniczy w projekcie A-LEAF proponującym nowatorską koncepcję fotoelektryczno-katalitycznej komórki zdolnej do bezpośredniego przekształcania wody i CO2 w paliwai chemikalia (redukcje CO2) i tlenu (utlenianie wody) wyłącznie z wykorzystaniem energii słonecznej.

 

Dr Cecilia Laschi jest ekspertem w dziedzinie robotyki miękkiej. Jest profesorem w Instytucie Biorobotyki w Scuola Superiore Sant’Anna w Pizie oraz profesorem na Narodowym Uniwersytecie Singapurskim w Wydziale Inżynierii Mechanicznej. Koordynowała projekt OCTOPUS, który miał na celu zbadanie i zrozumienie zasad, które doprowadziły do powstania zdolności motoryzacji ośmiornicy, oraz włączenie ich do nowych podejść projektowych oraz technologii ICT i robotyki.

 
Dr Regina Luttge
Dr Regina Luttge jest ekspertką w dziedzinie mikrosystemów medycznych i biologicznych o funkcjach inspirowanych bioinspiracją oraz profesorem stowarzyszonym w sekcji „Mikrosystemy” i kierownikiem inżynierii Neuro-Nanoska na Uniwersytecie Technologicznym w Eindhoven (TU/e). Koordynuje ona projekt CONNECT, FET-Proactive, którego celem jest zapewnienie lepszego leczenia zaburzeń neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Parkinsona i choroba Alzheimera.
 
 
Dr Laurence Méchin
Dr Laurence Méchin jest ekspertką w dziedzinie depozycji cienkowarstwowej i mikrofabrykacji czujników i badaczki LSMO we francuskim Krajowym Ośrodku Badań Naukowych (CNRS). Uczestniczyła w ByAxon, projekcie FET Open realizowanym od stycznia 2017 r. do grudnia 2020 r., w ramach którego opracowano aktywną obwodnicę opartą na nanotechnologii, mającą na celu ponowne połączenie neuronowe bezpośrednio na poziomie rdzenia kręgowego.
 
 
Dr Rosa Palacín jest profesorem chemii stałej i elektrochemii. Jest badaczką w zakresie materiałów baterii w Institut de Ciència de Materials de Barcelona (ICMAB-CSIC) i wiceprzewodniczącą Międzynarodowego Stowarzyszenia Baterii (IBA). Dr Palacín przewodzi różnorodnym projektom badawczym w zakresie baterii i obecnie uczestniczy w projekcie FET Proactive pod nazwą E-MAGIC (European Magnesium Interactive Battery Community – European Magnesium Interactive Battery Community).
 

Jak radziłby Pan dziewczętom i młodym kobietom rozważającym karierę zawodową w dyscyplinach STEM?

Ulrike Diebold: „Jest to doskonały czas na karierę w dziedzinie nauk ścisłych, technologii, inżynierii i matematyki:  Istnieje wiele problemów, które wymagają rozwiązania, a kształcenie w dziedzinie nauk ścisłych, technologii, inżynierii i matematyki doskonale przyczynia się do ich rozwiązania.  Jeśli masz mózg i grzbiety:  przejdź na to!”

Cecilia Laschi: „Moim radą młodym kobietom jest zawsze podążanie za ich inspiracją i pasją. Dzięki temu każda osoba powiodła się pomyślnie i nagradzała. Macierzyństwo może być ekscytującą dziedziną kariery zawodowej. Nie sądzę, aby nikt dzisiaj doradzał im inaczej, jeśli chciałby rozważyć karierę w dziedzinie nauk ścisłych, technologii, inżynierii i matematyki, przynajmniej wyraźnie. W przypadku jakichkolwiek ukrytych zniechęceń powinni po prostu wysłuchać swojej pasji. Nie powinni oni obawiać się środowiska, w większości męskiego, ponieważ nie ma to znaczenia, gdy pracujesz dobrze i z przyjemnością. Zalecam również, aby wszystkie młode kobiety nie zezwalały wszystkim młodym kobietom na odgrywanie roli w podejmowaniu decyzji dotyczących kariery i przyszłości oraz w trakcie ich pracy w kontaktach z kolegami”.

Regina Luttge: „Jednym z porad dla dziewcząt i młodych kobiet rozważających karierę zawodową w dziedzinie nauk ścisłych, technologii, inżynierii i matematyki, jeżeli jest to Pańska pasja: po prostu bądź aktywny! A jeśli śledzą Państwo studia, nie obawiają się, co może być możliwe w przyszłości, ponieważ dyplom w jednej z tych dziedzin otwiera drogę do kariery w dowolnym sektorze”.

Laurence Méchin: „Proszę pójść dalej. Pierwszą motywacją powinna być pasja do nauki i technologii. W ogóle nie chodzi o płeć. Ponadto uważam, że różnorodność jest źródłem innowacji. Im więcej osób pracuje w dziedzinie nauk ścisłych, technologii, inżynierii i matematyki, tym większy będzie ich sukces”.

Rosa Palacín: „Śledź jelita, aby stać się tym, do czego aspirujesz.  Wydaje się, że w dziedzinie nauk ścisłych, technologii, inżynierii i matematyki jest więcej barier niż w innych dziedzinach, ale można je przezwyciężyć z wytrwałością.  Oprócz wzmocnienia pozycji będziesz służyć jako model dla innych i pomóc w stopniowym zmniejszaniu barier”.
 

Jakie są Państwa oczekiwania w dziedzinie badań naukowych? /Jaka jest najlepsza część badań?

Ulrike Diebold: „Istnieje wiele dobrych części: Najbardziej ekscytujące poczucie, że odkrycie czegoś, czego nikt nigdy wcześniej nie widział, jest najbardziej ekscytujące.  Luksus, aby realizować moje własne pomysły. Przywilej pracy z utalentowanymi i zmotywowanymi młodymi ludźmi w dniu i na wyjściu. Aby zobaczyć ich pobór i lot” – przekształcić się w niezależnych naukowców

Cecilia Laschi: Badania są ekscytujące dla nowych pomysłów, które są tworzone. Twórczość w tej dziedzinie, podobnie jak proces tworzenia (w moim przypadku badań nad robotyką) naszych nowych prototypów robotów. Dlatego też najlepsza część badań znajduje się na początku, kiedy planujemy projekt i łączymy wszystkie elementy badawcze w celu opracowania planu, który może przynieść postęp, zarówno naukowy, jak i technologiczny, i miejmy nadzieję – społeczny. Oraz część końcową, gdy widzimy wyniki. Jeśli chodzi o projekt, przygotowanie wniosku jest oczywiście stresujące, ale jedna z moich ulubionych elementów, ponieważ jest twórcza. Rozpoczęcie projektu, tj. spotkanie inauguracyjne, jest również ekscytujące, ponieważ synergia konsorcjum łączy się z wieloma obietnicami na przyszłość. A spotkanie w sprawie przeglądu końcowego, ponownie stresujące, jest nagradzane, ponieważ stanowi doskonałą okazję do zebrania wszystkich wyników i nadania im jednolitego obrazu”.

Regina Luttge: „Największa fascynacja o badaniach w mojej dziedzinie (nano- i mikrofabrykacja) to fakt, że jestem częścią bardzo ekscytującego procesu tworzenia na styku z innymi dyscyplinami. W jednym z moich bieżących projektów badawczych, na przykład projektujemy, realizujemy i testujemy mikrofluidowe chipy, aby naświetlać światło na działania układu nerwowego w chorobie Parkinsona. Połączenie inżynierii, neurochemii, technologii komórek macierzystych, materiałoznawstwa, medycyny i neuronauki w jednym projekcie jest niezwykłą podróżą, na której codziennie inspiruję się wkładem moich kolegów naukowców i studentów i wspólnie podejmujem kolejne wyzwanie”.

Laurence Méchin: „Badaniapostrzegam jako układanki, którą postanowię rozwiązać. Osobiście naprawdę doceniam momenty, w których zdołam połączyć fragmenty układanki, czasem podczas pisania dokumentów. Te uczucia są jeszcze lepsze, gdy mogę podzielić się nimi z doktorantami, doktorantami lub kolegami z mojego laboratorium lub poza nim w ramach długoterminowej przyjaznej współpracy.

Rosa Palacín: „Największym w badaniach naukowych jest swoboda decydowania o problemie ataku i środkach do wykorzystania.  Doceniam również dobre wibracje wynikające z sukcesu, ale także rozumiem porażkę, która może być nawet ważniejsza.  Poczucie, że nigdy nie zaprzestaje uczenia się, jest naprawdę wyjątkowe!”
 

Jakie są Państwa osobiste doświadczenia z systemem finansowania FET/Pionier?

Ulrike Diebold: „Zaangażowaliśmy się w bardzo ekscytujący projekt: Budowa urządzenia wykorzystującego światło słoneczne do przekształcania CO2 z powietrza w paliwo – jednym słowem, sztucznym liście. Oczywiście przyroda wie, jak to zrobić już teraz, ale skuteczność jest potężna. Jeżeli inżynierowie i naukowcy współpracują ze sobą, możemy zrobić znacznie lepszą pracę.  Jeśli powiemy, nasze urządzenie może rzeczywiście wywrzeć wpływ”.

Cecilia Laschi: System finansowania FET/Pionier jest moim ulubionym rozwiązaniem. Finansuje oryginalne pomysły, które mogą mieć destrukcyjny charakter i przynieść prawdziwy przełomowy postęp. Daje również możliwości nowym pomysłom i osobom, które je proponują, bez ograniczania ich wskaźnikami i wcześniejszymi doświadczeniami. W moim własnym doświadczeniu, kiedy sfinansowałem to, co uważam za najważniejszy projekt, nie miałem doświadczenia w tej dziedzinie. Projekt dotyczył badania ośmiornicy jako modelu robotyki. Miałem doświadczenie w robotyce, ale w innych aspektach, takich jak te związane z „mózgiem” robotów. Zamiast tego ten nowy projekt dotyczył ciała i ciała miękkiego – bardzo nowego w dziedzinie robotyki. Zdałem sobie sprawę, że jest ona silnie skorelowana z zachowaniem, jakie może wygenerować mózg. Ale moje doświadczenie nie polegało na przykład na materiałach. Projekt okazał się jednak sukcesem i to, co dziś nazywamy robotyką miękką, jest szeroko rozpowszechnione na całym świecie.

Laurence Méchin: „Moim osobistym doświadczeniem z programem finansowania FET jest projekt o nazwie ByAxon, finansowany w ramach FET Open, którego celem jest „W kierunku aktywnej obwodnicy na rzecz ponownego połączenia neuronowego”, w trakcie którego nauczyłem się wiele w kontakcie z młodymi kolegami rekrutowanymi w laboratorium jako doktoranci i doktoranci, a także z kolegami z laboratoriów partnerskich z różnych krajów i dziedzin nauki innych niż moje własne.

Rosa Palacín: „Jestem bardzo zadowolona z tego, że koordynowałam projekt FET, co pozwoliło mi zrozumieć bardziej globalną perspektywę pełnego postępu w projekcie i przyczynić się do realizacji wszystkich aspektów – bardzo się nauczę”.

 

Więcej informacji na temat kobiet w projektach FET

 

Informacje ogólne

FET-Open i FET Proactive są obecnie częścią wzmocnionego projektu pilotażowego Europejskiej Rady ds. Innowacji (EIC) (zwłaszcza instrumentu „Pionier”), nowego ośrodka badań i innowacji w dziedzinie zaawansowanych technologii w ramach programu „Horyzont 2020” – unijnego programu finansowania badań naukowych i innowacji.