© Andy - iStock
Χαιρετίζοντας σχεδόν 40 συμμετέχοντες και συντονίστηκε από τη Federica Bordelot από την Eurocities, το εργαστήριο καλωσόρισε την AirBnB, τη Mastercard και την Telecom Italia για να μοιραστούν την εμπειρία τους σχετικά με την ανταλλαγή δεδομένων B2G.
Airbnb, Patrick Robinson, Διευθυντής Δημόσιας Πολιτικής EMEA
Η Airbnb έχει πάνω από 4 εκατομμύρια φιλοξενούμενους, 800 εκατομμύρια νεοπροσκεκλημένους και έχει αποφέρει συνολικά περίπου 110 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ. Η εταιρεία δραστηριοποιείται σε όλες σχεδόν τις χώρες και ασχολείται με δεκάδες χιλιάδες δήμους. Ασχολούνται με i) δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα (που υπόκεινται στον ΓΚΠΔ), ii) συγκεντρωτικά δεδομένα (για σκοπούς κοινοχρησίας) και iii) χρηματοοικονομικά δεδομένα (για σκοπούς υποβολής εκθέσεων). Η κύρια πρόκληση που αντιμετωπίζουν είναι η έλλειψη συνοχής μεταξύ της εφαρμογής της ενωσιακής, της εθνικής, της περιφερειακής και της δημοτικής νομοθεσίας, όσον αφορά το τι μπορεί και τι πρέπει να μοιράζεται με τις πόλεις. Αντιμετωπίζουν επίσης την πρόκληση της τήρησης των υποχρεώσεων μιας εισηγμένης στο χρηματιστήριο εταιρείας, όσον αφορά την κοινοχρησία δεδομένων που θα μπορούσαν να είναι σημαντικά για δυνητικούς επενδυτές (εμπορική ευαισθησία). Επιπλέον, η Airbnb ισχυρίζεται ότι οι πόλεις συχνά έχουν αποκλίνουσες ανάγκες για τους τύπους, τη συχνότητα και τα μοντέλα δεδομένων, τα οποία καταναλώνουν πόρους (δεν μπορούν να κλιμακωθούν). Τέλος, ισχυρίζονται ότι θα πρέπει να εξασφαλιστούν ισότιμοι όροι ανταγωνισμού, σύμφωνα με τους οποίους παρόμοιες εταιρείες θα πρέπει να ανταλλάσσουν παρόμοια δεδομένα υπό παρόμοιες συνθήκες. Η Airbnb άρχισε πρόσφατα να συνεργάζεται με την Eurostat για την ανταλλαγή ορισμένων στοιχείων σχετικά με τον τουρισμό. Η πύλη AirBnB Cityportal δημιουργήθηκε πρόσφατα για να παρέχει μια διεπαφή για τις πόλεις, όπου μπορούν να ανακτούν κεντρικά δεδομένα σχετικά με τα καταλύματα. Μια άλλη παρόμοια πύλη δημιουργήθηκε για τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου.
MasterCard, Rita Okcuoglu, επικεφαλής για την Ευρώπη, MEA @ Global Cities, City Possible Business Development and Partnerships
Η MasterCard, εταιρεία Fintech, έχει στην κυριότητά της 22,000 τράπεζες και διαθέτει πάνω από 2 δισ. λογαριασμούς και 44 εκατ. εμπορικές τοποθεσίες. Τα τελευταία 10 χρόνια συνεργάζονται στενότερα με τις πόλεις στις οποίες δραστηριοποιούνται· αυτό οδήγησε στη δημιουργία του « City Possible Framework». Στο πλαίσιο του δικτύου αυτού, έχουν συνεργαστεί με διάφορες πόλεις για την από κοινού ανάπτυξη καινοτόμων αστικών λύσεων· I) στο Λονδίνο, η Mastercard παρέχει τη GeoInsights ως πλατφόρμα και άδεια δεδομένων, η οποία επιτρέπει στο Λονδίνο να αξιολογήσει την ανάκαμψη διαφόρων εμπορικών περιοχών στον απόηχο της πανδημίας· II) στο Δουβλίνο, παρέχουν επικαιροποιημένες πληροφορίες σχετικά με τις οικονομικές επιδόσεις της πόλης και τον αντίκτυπο συγκεκριμένων εκδηλώσεων, ώστε να συμβάλουν στην καθοδήγηση των πολιτικών αποφάσεων για την τοπική βιομηχανία λιανικού εμπορίου· III) ενώ στο Άμστερνταμ, η Mastercard παρέχει δεδομένα και πληροφορίες σχετικά με την οικονομική ανάκαμψη, τη διαχείριση του πλήθους και τον τουρισμό. Στις ΗΠΑ, η Νέα Υόρκη επωφελήθηκε από συγκεντρωτικά δεδομένα συναλλαγών για να κατανοήσει τις επιπτώσεις των φορολογικών εσόδων ανά κλάδο ή γεωγραφία σε ολόκληρη την πόλη, ενώ τα δεδομένα που συλλέχθηκαν στις περιοχές του δήμου της Πενσυλβανίας συνέβαλαν στη στήριξη των επενδύσεων σε αυτές τις περιοχές.
TelecomItalia, Giuseppe Morabito, διευθυντής προϊόντων μάρκετινγκ
Η TelecomItalia (TIM) είναι η μεγαλύτερη εταιρεία τηλεπικοινωνιών στην Ιταλία, με μερίδιο αγοράς άνω του 33 % και χρήση περίπου 30 εκατομμυρίων καρτών SIM, δημιουργώντας τιμολόγια δεδομένων. Το ΚΚΕρ δημοσίευσε πρόσφατα έκθεση σχετικά με τον αντίκτυπο των περιορισμών λόγω της νόσου COVID-19 στην κινητικότητα και την οικονομία· στην Ιταλία, η μελέτη βασίστηκε σε δεδομένα τηλεπικοινωνιών. Ένα άλλο παράδειγμα κοινοχρησίας δεδομένων είναι η αίθουσα έξυπνων ελέγχων της Βενετίας, όπου τα δεδομένα που παρέχονται από τον TIM επιτρέπουν στην πόλη να βελτιώσει την κινητικότητα και την ασφάλειά της δημιουργώντας ένα «μοναδικό σημείο αλήθειας» για τη Βενετία, ώστε να συμβάλει στην παρακολούθηση των ροών κυκλοφορίας και των παραβιάσεων. Άλλες αμοιβαία επωφελείς συνεργασίες βρίσκονται επί του παρόντος στο στάδιο της ανάπτυξης.
Η συζήτηση που ακολούθησε ανέδειξε ορισμένους πιθανούς τρόπους επίτευξης προόδου. Για την κοινοχρησία δεδομένων που θα μπορούσαν να υπόκεινται στον ΓΚΠΔ, θα μπορούσε, π.χ., να συνδεθούν οι άδειες μιας τοποθεσίας ενοικίασης (που παρέχονται από την πόλη) με τις πλατφόρμες ενοικίασης που παρέχουν κρίσιμα δεδομένα. Αυτό θα μπορούσε να διευθετηθεί με την εισαγωγή αξιόπιστων τρίτων μερών που θα παρακολουθούν όλα τα ραντεβού που πραγματοποιούν οι πόλεις με ιδιοκτήτες κατοικιών και θα προστατεύουν τα (εμπορικά) συμφέροντα γύρω από τα δεδομένα από πλατφόρμες ενοικίασης. Οι εταιρείες επικεντρώθηκαν στα δεδομένα που κατέστησαν διαθέσιμα ως αποτέλεσμα νομικής υποχρέωσης (υποβολή δεδομένων), ενώ η έννοια της εθελοντικής κοινοχρησίας δεδομένων (βλ. πράξη για τη διακυβέρνηση δεδομένων) συζητήθηκε λιγότερο. Δεν είναι επίσης σαφής ο τρόπος με τον οποίο καταρτίζονται οι συμφωνίες κοινοχρησίας δεδομένων ή τα μνημόνια συνεννόησης (ΜΣ) μεταξύ πόλεων και εταιρειών· πώς συμφωνούνται οι όροι.
Οι εταιρείες ανέφεραν την ανάγκη για μεγαλύτερη σαφήνεια σχετικά με το νομοθετικό πλαίσιο. Σε μία περίπτωση υπογραμμίστηκε ότι μια εταιρεία θα κοινοποιεί ορισμένα ευαίσθητα επιχειρηματικά δεδομένα μόνο όταν υπάρχει νομική βάση για να το πράξει· το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο θεωρείται ότι δεν παρέχει επαρκή βάση για τον σκοπό αυτό, ακόμη και για την επιβολή των (τοπικών) κανόνων και κανονισμών. Αυτό εγείρει το ερώτημα πώς μπορεί να διασφαλιστεί ότι τα δεδομένα που είναι ουσιώδη για το δημόσιο συμφέρον, για παράδειγμα για την επιβολή των κανόνων και των κανονισμών, θα κοινοποιούνται στις κυβερνήσεις στο μέλλον. Θα πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη νομική σαφήνεια μαζί με την πράξη για τη διακυβέρνηση των δεδομένων και τα δεδομένα.
Η διαλειτουργικότητα μεταξύ των διαφόρων συνόλων δεδομένων που χρησιμοποιούν οι πόλεις αποτελεί μια ακόμη πρόκληση που πρέπει να αντιμετωπιστεί. Συνολικά, οι εταιρείες είναι πρόθυμες να συνεργαστούν με τις κυβερνήσεις για την ανταλλαγή δεδομένων, αλλά ανησυχούν για την ικανότητά τους να διαχειρίζονται την κοινοχρησία δεδομένων και να ανταποκρίνονται σε όλα τα αιτήματα. Οι εταιρείες αναζητούν καταρχάς μια μέθοδο για την ανταλλαγή δεδομένων με σχετική ευκολία, αντί να πρέπει να συμφωνήσουν σχετικά με τους όρους και τις προϋποθέσεις, τις ειδικές απαιτήσεις για τα δεδομένα, τις διαφορετικές πύλες ή API κ.λπ., για κάθε συγκεκριμένη κατάσταση ή (τοπική) κυβέρνηση. Ενδέχεται να απαιτούνται τεχνικά αλλά και λειτουργικά και οργανωτικά μέσα για να διασφαλίζεται ότι οι επιχειρήσεις μπορούν να ανταλλάσσουν τα δεδομένα με ευκολία και ότι οι κυβερνήσεις λαμβάνουν τα δεδομένα που χρειάζονται.
Το 5ο και τελευταίο εργαστήριο, που έχει προγραμματιστεί για τις 07/07/2021, θα επικεντρωθεί στα συμπεράσματα και θα διατυπώσει ορισμένες συστάσεις.