© Andy - iStock
Przyjmując blisko 40 uczestników i moderowaną przez Federica Bordelot z Eurocities, warsztaty powitały AirBnB, Mastercard i Telecom Italia, aby podzielić się swoimi doświadczeniami w zakresie wymiany danych B2G.
Airbnb, Patrick Robinson, dyrektor ds. polityki publicznej EMEA
Airbnb liczy ponad 4 mln gospodarzy, 800 mln przybywających gości w całym czasie i wygenerowało ok. 110 mld USD łącznych zarobków. Przedsiębiorstwo prowadzi działalność w niemal wszystkich krajach i ma do czynienia z dziesiątki tysięcy gmin. Dotyczą one (i) danych osobowych (podlegających RODO), (ii) danych zagregowanych (do celów udostępniania) oraz (iii) danych finansowych (do celów sprawozdawczych). Ich głównym wyzwaniem jest niespójność między stosowaniem przepisów unijnych, krajowych, regionalnych i gminnych w odniesieniu do tego, co można i należy dzielić z miastami. Wyzwaniem dla nich jest również przestrzeganie obowiązków spółki notowanej na giełdzie w odniesieniu do udostępniania danych, które mogą być istotne dla potencjalnych inwestorów (wrażliwość handlowa). Ponadto Airbnb twierdzi, że miasta często mają rozbieżne potrzeby w zakresie rodzajów, częstotliwości i modeli danych, które zużywają zasoby (nie skalowalne). Ponadto twierdzą, że należy zapewnić równe warunki działania, zgodnie z którymi podobne przedsiębiorstwa musiałyby udostępniać podobne dane na podobnych warunkach. Airbnb niedawno rozpoczęło współpracę z Eurostatem w celu udostępnienia niektórych danych istotnych dla turystyki. Port miejski AirBnB został niedawno utworzony w celu zapewnienia interfejsu dla miast, w którym mogą one pobierać scentralizowane dane dotyczące zakwaterowania. Inny podobny portal został utworzony dla organów ścigania.
MasterCard, Rita Okcuoglu, Lead for Europe & MEA @ Global Cities, City Possible Business Development and Partnerships
MasterCard, przedsiębiorstwo FinTech, posiada 22,000 banków, posiada ponad 2 mld posiadaczy rachunków i 44 mln punktów sprzedaży. W ciągu ostatnich 10 lat ściślej współpracowały one z miastami, w których działają. doprowadziło to do utworzenia „Możliwych ram dla miasta”. W ramach tej sieci współpracują one z różnymi miastami w celu wspólnego opracowania innowacyjnych rozwiązań miejskich. w Londynie Mastercard oferuje GeoInsights jako licencję na platformę i dane, która umożliwia Londynowi ocenę odbudowy różnych okręgów handlowych w następstwie pandemii; w Dublinie dostarczają aktualnych informacji na temat wyników gospodarczych miasta oraz wpływu konkretnych wydarzeń, aby pomóc w podejmowaniu decyzji politycznych w odniesieniu do lokalnego sektora detalicznego; podczas gdy w Amsterdamie Mastercard dostarcza danych i spostrzeżeń związanych z ożywieniem gospodarczym, zarządzaniem tłumem i turystyką. W Stanach Zjednoczonych Nowy Jork skorzystał z zagregowanych danych dotyczących transakcji, aby uzyskać wgląd w wpływy z podatków według przemysłu lub geografii w całym mieście, podczas gdy dane zebrane na obszarach miejskich Pensylwanii przyczyniły się do inwestycji na tych obszarach.
TelecomItalia, Giuseppe Morabito, kierownik ds. produktów marketingowych
TelecomItalia (TIM) jest największym przedsiębiorstwem telekomunikacyjnym we Włoszech, posiadającym ponad 33 % udziału w rynku i około 30 mln kart SIM, generującym rachunki za dane. JRC opublikowało niedawno sprawozdanie na temat wpływu ograniczeń związanych z COVID-19 na mobilność i gospodarkę; WE Włoszech badanie opierało się na danych telekomunikacyjnych. Innym przykładem wymiany danych jest inteligentna sala kontroli w Wenecji, w której dane dostarczane przez TIM umożliwiają miastu poprawę mobilności i bezpieczeństwa poprzez stworzenie „pojedynczego punktu prawdy” dla Wenecji, aby pomóc w monitorowaniu przepływów ruchu i naruszeń. Obecnie trwają prace nad innymi formami współpracy przynoszącymi korzyści obu stronom.
Późniejsza dyskusja uwypukliła pewne możliwe dalsze działania. W przypadku udostępniania danych, które mogłyby podlegać RODO, można np. połączyć zezwolenia na wynajem (dostarczone przez miasto) z platformami wynajmującymi, które dostarczają krytycznych danych. Można by to zorganizować poprzez wprowadzenie zaufanych stron trzecich, które monitorowałyby wszystkie spotkania organizowane przez miasta z właścicielami domów i chroniły (handlowe) interesy związane z danymi pochodzącymi z platform wynajmujących. Przedsiębiorstwa skupiły się na danych udostępnionych w wyniku obowiązku prawnego (sprawozdawczość danych), natomiast koncepcja dobrowolnej wymiany danych (zob. akt w sprawie zarządzania danymi) była mniej omawiana. Nie jest również jasne, w jaki sposób opracowywane są umowy o udostępnianiu danych lub protokoły ustaleń między miastami i przedsiębiorstwami; sposób uzgodnienia warunków.
Przedsiębiorstwa wskazały na potrzebę większej jasności ram prawnych. W jednym przypadku podkreślono, że przedsiębiorstwo będzie udostępniać pewne wrażliwe dane biznesowe tylko wtedy, gdy istnieje ku temu podstawa prawna; obecne ramy regulacyjne są postrzegane jako niewystarczające, by to uczynić nawet do celów egzekwowania (lokalnych) przepisów i regulacji. W związku z tym pojawia się pytanie, w jaki sposób zagwarantować, że dane, które mają zasadnicze znaczenie dla interesu publicznego, na przykład dla egzekwowania przepisów i regulacji, będą w przyszłości udostępniane rządom. Większej jasności prawa powinien towarzyszyć akt w sprawie zarządzania danymi i w sprawie danych.
Kolejnym wyzwaniem, które należy rozwiązać, jest interoperacyjność różnych zbiorów danych wykorzystywanych przez miasta. Ogólnie rzecz biorąc, przedsiębiorstwa są gotowe do współpracy z rządami w celu wymiany danych, ale są zaniepokojone swoją zdolnością do zarządzania udostępnianiem danych i do odpowiadania na wszystkie wnioski. Przede wszystkim przedsiębiorstwa szukają metody udostępniania danych ze stosunkowo łatwością, zamiast uzgadniać warunki, szczegółowe wymogi dotyczące danych, różnych portali lub interfejsów API itp. dla każdej konkretnej sytuacji lub (lokalnego) sektora instytucji rządowych i samorządowych. Może to wymagać instrumentów technicznych, ale także operacyjnych i organizacyjnych, aby zapewnić przedsiębiorstwom możliwość łatwego udostępniania danych oraz aby rządy otrzymywały potrzebne im dane.
Piąte i końcowe warsztaty, zaplanowane na 7 lipca 2021 r., skupią się na wnioskach i przedstawią szereg zaleceń.