Gebruik van radiospectrum door de publieke sector

Overheidsinstanties zijn aanzienlijke spectrumgebruikers. De belangrijkste gebruikers van spectrum in de publieke sector zijn defensie, de wetenschappelijke en onderzoeksgemeenschap, navigatie en aardobservatie, openbaar vervoer (met name op het gebied van veiligheidscommunicatie), openbare veiligheid en hulpdiensten (politie, brandweer, eerste hulp, opsporing en redding, noodhulp).

Deze diensten waren een van de eersten die radiotechnologieën inzetten, bijvoorbeeld voor openbare veiligheid en defensie. Zij blijven een hoge prioriteit voor spectrumtoewijzingen door overheden, met name van de waardevolle frequenties onder de 15 GHz. Deze openbare lichamen leveren diensten op nationaal, regionaal en lokaal niveau.

Coördinatie van het grensoverschrijdend gebruik van spectrum door de publieke sector

Het gebruik van spectrum door de publieke sector houdt vaak verband met doelstellingen van algemeen belang die op nationaal niveau zijn vastgesteld. Daarom valt het in de eerste plaats onder de nationale bevoegdheid. In veel gevallen moeten openbare diensten echter op gecoördineerde wijze over de grenzen heen worden georganiseerd. Daarom wordt het publieke gebruik van spectrum in sommige gevallen gecoördineerd op mondiaal en EU-niveau.

Internationale onderhandelingen

De toewijzing van spectrum wordt over het algemeen overwogen en onderhandeld op mondiaal niveau. Besluiten nemen de vorm aan van wijzigingen in het radioreglement, waarvoor een consensus vereist is tijdens deWereldradiocommunicatieconferenties (WRC) van de Internationale Telecommunicatie Unie (ITU).

Voor een aantal sectoren, zoals de burgerluchtvaart, maritieme, ruimtevaart en satellieten, aardobservatie, meteorologie en wetenschappelijke diensten, hangt het gebruik van spectrum af van de keuzes van gespecialiseerde sectorspecifieke organisaties en agentschappen van de Verenigde Naties. Deze omvatten de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie (ICAO), de Internationale Maritieme Organisatie (IMO) en de Wereld Meteorologische Organisatie (WMO).

Spectrum in de EU

Aangezien het gebruik van spectrum door overheidsdiensten op gecoördineerde wijze over de grenzen heen moet worden georganiseerd, is het sectorale beleid van de EU relevant voor het spectrum in de EU. Voorbeelden zijn te vinden in de sectoren communicatievervoer (Single European Sky, verkeersveiligheid, satellietnavigatie), ruimtevaart (Europees ruimtevaartbeleid), milieu (aardeobservatie, civiele bescherming), gezondheid (e-inclusie, e-gezondheid), beveiliging (grenscontrole) en wetenschappelijke diensten.

De algemene doelstelling van het spectrumbeleid is het maximaliseren van de sociale en economische waarde die Europa ontleent aan het gebruik van radiospectrum. Aangezien de publieke sector een belangrijke spectrumgebruiker is, moet een dergelijk gebruik zo sociaal-economisch mogelijk efficiënt zijn. Daarom houdt een evenwichtig EU-spectrumbeleid in dat rekening wordt gehouden met de spectrumbehoeften van de publieke sector, ook al vallen een aantal soorten overheidsgebruik buiten de wettelijke en institutionele bevoegdheden van de EU. Het bereiken van betere operationele prestaties en het vergroten van de economische en sociale waarde van spectrum zou de openbare dienstverlening kunnen verbeteren en het algemene concurrentievermogen van de Europese economie kunnen versterken.

De mate waarin het publieke gebruik van spectrum onder de EU-wetgeving valt, moet per geval worden vastgesteld. Sommige op EU-niveau vastgestelde harmonisatiemaatregelen zijn gericht op het ondersteunen van het openbaar gebruik van spectrum, bijvoorbeeld voor verkeersveiligheidsgerelateerde toepassingen van intelligente vervoerssystemen.

Kwesties die nader moeten worden besproken:

• Het vergroten van de transparantie rond het gebruik van spectrum door de publieke sector door middel van periodieke enquêtes naar spectrumgebruik en evaluatie van de verwachte toekomstige behoeften van de publieke sector. Ontwikkeling van strategische langetermijnplannen voor de toewijzing van spectrum in de publieke sector.
• Evaluatie van spectrumbehoeften in verband met de levering van openbare diensten en toepassingen in verband met specifiek EU-beleid: luchtvervoer (Single European Sky-initiatieven rond luchtverkeersbeheer), spoorvervoer (European Rail Traffic Management System — ERTMS), wegvervoer (Intelligent Transport Systems (ITS)), communicatie over noodsituaties en openbare veiligheid (PPDR), en meer.
• Gezien het feit dat spectrum een beperkte en schaarse hulpbron is, is het belangrijk om keuzes te maken tussen spectrumtoewijzingen voor publieke en niet-publieke toepassingen (particulier of commercieel) en mechanismen vast te stellen om een realistisch evenwicht te vinden.
• Herplaatsing of hertoewijzing van spectrum aan gebruiksdoeleinden of gebruikers die een hogere sociaaleconomische waarde genereren — tussen gebruikers uit de publieke sector of tussen publieke en niet-publieke gebruikers. Veranderingen in het spectrumgebruik moeten tijdig en kosteneffectief worden doorgevoerd.
• Aanbestedingsprocedures die door overheidsinstanties worden gebruikt om draadloze apparatuur en diensten aan te schaffen, hebben een impact op de spectrumbehoeften, zowel wat betreft efficiënt spectrumgebruik als interoperabiliteit. De aanschaf van apparatuur en technologische keuzes moet worden uitgevoerd in overeenstemming met goede spectrumbeheerpraktijken.
• Harmonisatie van het spectrumgebruik voor overheidssectoren om te komen tot:
  • grensoverschrijdende (pan-Europese) dienstverlening;
  • schaalvoordelen voor de productie van apparatuur;
  • het minimaal mogelijke niveau van interferentie tussen nationale systemen.
• Het ontwikkelen van strategische langetermijnplannen voor de harmonisatie van de toewijzingen van de overheidssector op Europees en mondiaal niveau (WRC).
• Het delen van frequentiebanden tussen gebruikers in de publieke sector en tussen publieke en niet-publieke gebruikers om het spectrumgebruik te optimaliseren. Het identificeren van veelbelovende mogelijkheden voor spectrumdeling.

Investeren in onderzoek en technologische innovatie met het oog op een efficiënter gebruik van het spectrum, een grotere verdeling van frequentiebanden, betere interoperabiliteit en schaalvoordelen op Europees niveau. Het identificeren van frequentiebanden waar de invoering van nieuwe, spectraal efficiënte technologieën voor gebruik door de publieke sector, waardoor verouderde technologieën geleidelijk worden afgeschaft, vaak leidt tot verdere „digitale dividenden” of spectrumhertoewijzingen in de 700 MHz-band, gedefinieerd als het bovenste segment van de UHF-band (liggend tussen 698-806-MHz) naarmate de tv-digitalisering vordert, worden kanalen gemigreerd en het spectrum wordt vrijgemaakt voor mobiele breedbanddiensten.