Łącza szerokopasmowe: Przegląd technologii

Przewodowe technologie szerokopasmowe

Szeroki zakres technologii komunikacyjnych o różnych możliwościach technicznych jest w stanie zapewnić szybki dostęp do Internetu gospodarstwom domowym. Technologie przewodowe obejmują kabel miedziany (xDSL), kabel koncentryczny ( np. HFC), szerokopasmowe linie energetyczne (BPL) i kabel światłowodowy (FTTx).

Druty miedziane

Druty miedziane definiuje się jako „nieekranowaną parę skręcanych miedzi”, zapewniając połączenia szerokopasmowe za pomocą technologii xDSL, takich jak ADSL/ADSL2 + (maksymalnie 24/3 Mb/s w dół/góra w zasięgu max. 0,3 km) lub VDSL/VDSL2/VDSL2-VDSL2/VDSL2/VDSL2/G.fast (z wektorowaniem maks. 300/100 Mbps down-/VDSL2/VDSL2- VDSL2-VDSL2/VDSL2/VDSL2/G.fast (z wektorem maks. 300/100 Mbps w dół/w górę prędkości w zakresie 0,2 km wydajności).

• Plusy: Wymagają one stosunkowo niskich inwestycji potrzebnych do infrastruktury pasywnej (linia telefoniczna miedziana jest już obecna w większości gospodarstw domowych) i są najmniej uciążliwe dla użytkowników końcowych.
• Minusy: Wysokie prędkości (pobieranie) zależą od długości linii miedzianej. Technologia xDSL jest bardzo asymetryczna: prędkość przesyłania jest na ogół znacznie niższa niż prędkości pobierania; może to utrudnić nowe usługi (np. przetwarzanie w chmurze, wideokonferencje, telepraca, teleobecność). Potrzebne są większe inwestycje w aktywny sprzęt (z okresem życia 5-10 lat). Może to być rozwiązanie przejściowe, jednak inwestycje w infrastrukturę światłowodową najprawdopodobniej zostaną odroczone jedynie o 10-15 lat.
• Zrównoważony rozwój: Nowsze technologie oparte na miedzi (np.: Wektorowanie, G.fast) może zapewnić wyższe prędkości, ale cierpią z powodu tych samych ograniczeń. Demonstrują technologie pomostowe w kierunku kompletnej infrastruktury światłowodowej.

Kable koncentryczne

Klasycznym połączeniem kablowym byłyby dwa przewody linii telefonicznej („skręcone pary”), najbardziej podatne na zakłócenia, takie jak zakłócenia. Szerokopasmowy internet za pośrednictwem kabla koncentrycznego jest zwykle oferowany klientom za pośrednictwem istniejącej sieci telewizji kablowej (CATV). Kabel koncentryczny składa się z miedzianego rdzenia i miedzianego płaszcza. Telewizja kablowa jest zatem znacznie bardziej wydajna niż tradycyjne sieci telefoniczne.

• Plusy: Wymaga to relatywnie niskich inwestycji potrzebnych do infrastruktury pasywnej, a także jest najmniej uciążliwe dla użytkowników końcowych. Infrastruktura ta oferuje nieco więcej możliwości zapewnienia większej prędkości szerokopasmowej niż na liniach telefonicznych. Bardzo szybkie prędkości są możliwe, jeśli infrastruktura jest odpowiednio zmodernizowana, a odległości są krótkie.
• Minusy: Przepustowość jest dzielona między kilku użytkowników, co zmniejsza jego dostępność w okresach największego ruchu w ciągu dnia. Brak możliwości rozdzielenia powoduje, że konkurencja usługowa zasadniczo nie występuje na rynku kablowym; rzadko występują w obszarach digital-divide. Tymczasowe rozwiązanie w zakresie inwestycji w infrastrukturę światłowodową zostałoby prawdopodobnie odroczone jedynie o 10-15 lat, podobnie jak w przypadku drutów miedzianych.
• Zrównoważony rozwój: Wdrożenie nowych standardów (DOCSIS 3.1, 3.1 full duplex) pozwala na większą przepustowość dla użytkowników końcowych do 10 Gb/s.

Łącza szerokopasmowe przez linię elektroenergetyczną (BPL)

Łącza szerokopasmowe mogą być dostarczane za pośrednictwem istniejących sieci dystrybucji energii elektrycznej niskiego i średniego napięcia. Prędkości BPL są porównywalne z prędkościami xDSL i kabli koncentrycznych.

• Plusy: Nie jest konieczne wdrażanie nowej infrastruktury, ponieważ można korzystać z istniejących linii energetycznych. BPL ma ogromny potencjał w przyszłości, ponieważ linie energetyczne istnieją niemal wszędzie.
• Minusy: Na obszarach o niskiej gęstości zaludnienia technologia ta jest ekonomicznie opłacalna dla użytkownika końcowego tylko wtedy, gdy od 4 do 6 domów jest wyposażonych w transformatory umożliwiające udostępnianie łączy szerokopasmowych za pośrednictwem linii energetycznych. W przeciwnym razie ceny dla użytkowników końcowych za dostęp do internetu przewyższają ceny dla xDSL i koncentrycznych rozwiązań kablowych. Istnieją wyzwania techniczne ze względu na to, że linie energetyczne są bardzo „głośnym” środowiskiem i zakłóceniami w łączności radiowej i nadawczej wysokiej częstotliwości.

Światłowody

Linie światłowodowe składają się z kabli z włókna szklanego podłączonych do domów użytkowników końcowych (FTTH), budynków (FTTB) lub szaf ulicznych (FTTC). Pozwalają one na bardzo wysokie prędkości transmisji 100 Gb/s i więcej w bardzo szerokim zakresie (10-60 km). Jest to najbardziej przyszłościowe rozwiązanie, ale wymaga dużych inwestycji w infrastrukturę pasywną.

• Plusy: Niezwykle wysoki poziom szybkości transmisji i symetrii (możliwość pasma Gbps i Tbps), mniej podatny na zakłócenia i prawie żaden spadek mocy na większych odległościach do dystrybutora w przeciwieństwie do DSL lub VDSL i wystarczające rezerwy mocy również dla wymagających wieloosobowych gospodarstw domowych.
• Minusy: Wysokie koszty inwestycji w infrastrukturę pasywną ze względu na wysokie koszty inżynierii lądowej na wykopaliska i rurociągi; rozmieszczona infrastruktura nie jest lokalna i wymaga dokładnej dokumentacji.
• Zrównoważony rozwój: Technologia nowej generacji z możliwościami spełniania wysokich wymagań przepustowości oczekiwanych w niedalekiej przyszłości. 

Metody wdrażania

Wdrożenie przewodowej infrastruktury szerokopasmowej jest opcją kosztową i zasobochłonną. Zmniejszenie kosztów zachęci inwestycje w rozwój sieci szerokopasmowych i obniży próg wejścia na rynek. Można to ułatwić poprzez dostęp do alternatywnych infrastruktur i sieci użyteczności publicznej oraz poprzez stosowanie strategii wdrażania o niewielkim wpływie (np. wykopów).

Instalacja w ziemi (przez trencher)

Otwarta konstrukcja wykopu jest metodą rozmieszczenia rur zasilających i unieszkodliwiania. Powierzchnia Ziemi jest otwarta, a wykop jest wykopany. Do układania linii telekomunikacyjnych stosuje się ręczne kopanie oraz sprzęt budowlany.

• Plusy: Otwarta konstrukcja wykopu jest stosowana we wszystkich scenariuszach topologicznych i jest ogólnie wykonalna dla wszystkich rodzajów powierzchni. Trwałość jest bardzo wysoka i nie ma ograniczeń w stosowaniu rur i komponentów. Potencjalne koszty można zaoszczędzić, odbiegając od zwykłej głębokości, wdrażając na ścieżkach spacerowych lub rowerowych lub korzystając z okopu.
• Minusy: Odchylenie od normalnej głębokości zwiększa ryzyko ewentualnych uszkodzeń kabli w trakcie prac budowlanych i naprawczych sąsiednich lub nakładających się na siebie infrastruktur. Renowacja powierzchni jest dość skomplikowana, a środowisko budowlane jest upośledzone przez zanieczyszczenie hałasem i zakłócenia ruchu drogowego. Metoda jest kosztowna i pokazuje długie czasy budowy.

Wykopywanie

Szczelina jest frezowana w pokrywie drogowej, asfaltowej chodniku lub ścieżce rowerowej, w której wkładane są mikrorurki, a następnie natychmiast zamykane wypełnieniem. Rozróżnia się między nanotrenching (do 2 cm), mikro-(8 cm do 12 cm), mini-(12 cm do 20 cm) lub makrotrenching (20 cm do 30 cm) a stosowaną techniką cięcia lub frezowania.

• Plusy: Wykopywanie obiecuje krótki czas budowy i znacznie niższe koszty budowy. Proces ten ma wysoką wydajność konstrukcyjną ok. 600 m dziennie i prowadzi do bardzo niewielkich zakłóceń ruchu ze względu na szybkie uzupełnianie nadwozia drogowego.
• Minusy: Frezowane szczeliny mogą prowadzić do uszkodzenia powierzchni asfaltu w postaci pęknięć, osiadania lub uszkodzenia mrozu. Dodatkowy poziom układania na drodze może utrudnić późniejsze prace inżynieryjne – zwłaszcza w śródmieściu miasta – i prowadzić do dłuższych i bardziej kosztownych konstrukcji.

Poziome wiercenie kierunkowe

Technika wiercenia kierunkowego pozwala na układanie bezwykopowych rur ochronnych, np. stosowanych do przekraczania przeszkód, takich jak rzeka, aleje (ochrona drzewa) i kolej. Sterowalny otwór pilotowy jest przeprowadzany pomiędzy dwoma dołami wykopu. Efekt rotacji, ruchów udarowych i udarowych oraz skraplania umożliwia napęd w wielu różnych warunkach glebowych. Za pomocą płynu wiertniczego bentonitowego (zawiesina wiertnicza), gleba jest poluzowana i ekstrahowana (płukana). Następnie głowica wiertnicza rozszerza istniejący kanał.

• Plusy: Metoda ta oferuje alternatywę w przypadku, gdy otwarte wykopanie nie jest możliwe (np. przechodzenie przez przeszkody, takie jak koleje lub rzeki) lub gdy jest to wykonalne ekonomicznie.
• Minusy: Na niskiej głębokości i luźnym terenie zawieszenie wiercenia może uciec na powierzchni podczas procesu wiercenia (wydmuchiwania). Ponadto niedokładności kontroli mogą powodować odchylenia w nachyleniu wzdłużnym.

Wiercenie

Technologia ta jest procesem przemieszczenia gruntu, w którym napędzany pneumatycznie młot przemieszczenia gruntu (rocket) jest napędzany przez glebę sprężonym powietrzem. Rura ochronna jest wciągnięta do utworzonej rury uziemionej w tej samej operacji. Technologia ta jest szczególnie wykorzystywana do łączenia budynków.

• Plusy: Koszty wykopalisk i renowacji są oszczędzane, ograniczenia ruchu drogowego lub bariery drogowe często nie są konieczne. Metoda oszczędza czas, ponieważ rury są zasilane bezpośrednio rakietą. Może być stosowany nawet w ekstremalnych glebach i na większych odległościach.
• Minusy: Głębokość rozmieszczenia musi być co najmniej dziesięciokrotnie większa od średnicy rakiety, aby uniknąć wybrzuszenia powierzchni terenu. Nadaje się tylko na stosunkowo krótkie odległości i nie może być stosowany w torfowiskach lub bardzo skalistych glebach.

Techniki orki

Podczas procesu orki pług jest ciągnięty przez pług rozmieszczony za pomocą ciągnika. Elastyczny przewód (związki mikroprzewodowe) jest ułożony w powstałej bruzdzie, szczególnie nadaje się do bezpośredniego orania.

• Plusy: Procedura jest stosunkowo niedroga i pozwala na routing dużych odległości przy niewielkim wysiłku.
• Minusy: Może być stosowany tylko na niezapieczętowanych powierzchniach i dlatego nie nadaje się do dróg asfaltowych.

Instalacja w instalacjach kanalizacyjnych

Robot montażowy jest stosowany w niedostępnych kanałach, podczas gdy w strefach jezdnych prace wykonywane są przez techników. Trasy mają być instalowane w taki sposób, aby usługi i sprzątanie operatora kanalizacji nie były utrudnione, a bezpieczeństwo było zapewnione przez cały czas. Wymagana przestrzeń w układzie rurowym jest minimalna i nie stanowi znaczącej przeszkody w warunkach przepływu. Odpowiedni operator może ocenić, czy można zastosować tę instalację. Przed podjęciem decyzji należy również rozważyć lokalną sytuację dotyczącą stanu kanału, tendencji zatkania, technologii czyszczenia, aspektów bezpieczeństwa i higieny pracy.

• Plusy: Dzięki wykorzystaniu istniejącej infrastruktury unika się kosztownych i długotrwałych instalacji naziemnych. Instalacja w systemach kanalizacyjnych jest dobrą alternatywą wszędzie tam, gdzie należy zminimalizować zakłócenia ruchu i środowiska.
• Minusy: Przed wdrożeniem tej technologii należy odpowiednio przeanalizować sytuację lokalną i usunąć ewentualne przeszkody. Wadą jest to, że do tej pory nie można było nawiązać żadnych połączeń domowych. Obecnie istnieją różne systemy ewoluujące do wdrażania połączenia domu.

Instalacja naziemna

Kable światłowodowe są układane na drewnianych masztach lub istniejących masztach ulicznych. Metoda ta jest stosowana głównie na trasach połączeń na liniach wysokiego i wysokiego napięcia. Jest on szczególnie odpowiedni dla budynków oddalonych poza obszarem osiedla, w przypadku których inne połączenia nie byłyby ekonomicznie opłacalne.

• Plusy: W porównaniu z instalacją podziemną, instalacja naziemna umożliwia opłacalną instalację początkową.
• Minusy: System kablowy jest narażony na silniejsze wpływy zewnętrzne, co zwiększa podatność. Ponieważ instalacja wymaga specjalnie przeszkolonego personelu i odpowiednich narzędzi, instalacja kabli jest zatem kosztowna.

Bezprzewodowe technologie szerokopasmowe

Bezprzewodowe technologie szerokopasmowe obejmują mobilne rozwiązania radiowe (np. HSPA, LTE), stacjonarne rozwiązania radiowe (np. WiMAX) oraz rozwiązania satelitarne.

Strony antenowe do połączeń bezprzewodowych

Naziemna bezprzewodowa łączność szerokopasmowa jest zwykle zapewniana przez WiMAX (do 60 km zakres sprawności), Wi-Fi (do 300 m zakres wydajności) lub 4G/LTE/LTE Advanced (do 3-6 km zakresu wydajności). Dalsze ulepszenia skupią się na nowych standardach z dodatkowymi funkcjami i zapewnieniu dodatkowych widma częstotliwości (5G).

W każdym przypadku, gdy modernizacja infrastruktury przewodowej nie jest możliwa, a środki na FTTB/FTTH nie są dostępne dla określonego obszaru, opcja polega na budowie infrastruktury naziemnej bezprzewodowej łączności szerokopasmowej, głównie stacji antenowych dla połączeń punkt-wielopunkt (np. WiMax, Wi-Fi, 4G/LTE).

• Plusy: Połączenia przewodowepierwszej mili nie są potrzebne. Infrastruktura może być również wykorzystywana do komercyjnych usług telefonii komórkowej.
• Minusy: Ponieważ przepustowość może być udostępniana kilku użytkownikom, szczytowe okresy ruchu w ciągu dnia zmniejszą dostępną przepustowość dla każdego użytkownika. Siła sygnału zmniejsza się szybko wraz z odległością i jest pod wpływem pogody; zakłócona linia wzroku może obniżyć jakość sygnału. Rozwiązanie tymczasowe: inwestycje w infrastrukturę światłowodową będą konieczne w ciągu 10-15 lat.
• Zrównoważony rozwój: Aby uzyskać dostęp do przyszłych usług NGA, zapotrzebowanie na przepustowość wymaga dodatkowych częstotliwości; dostępne spektrum jest jednak ograniczone.

5G i 6G – sieci konwergentne

5G opisuje kolejną fazę standardów telefonii komórkowej wykraczających poza 4G/LTE. Piąta generacja radiotelefonów mobilnych jest opracowywana w oparciu o Międzynarodową Konferencję Telekomunikacji Mobilnej 2020. 5G pozwala na kompleksowe opóźnienie aplikacji od 4 do 1 milisekund, zgodnie z Międzynarodową Unią Telekomunikacyjną (ITU). Technologia jest w stanie przesyłać co najmniej 10 Gb/s i 20 Gb/s szybkość transmisji danych. Urządzenia i aplikacje automatycznie wybierają sieć, która najlepiej odpowiada ich potrzebom.

Technologie 6G zaczynają się na całym świecie, a pierwsze produkty i infrastrukturę spodziewane są na koniec tej dekady. Systemy 6G przechodzą z Gigabit na Terabit i czasy reakcji submilisekundy. Umożliwi to nowe aplikacje, takie jak automatyzacja w czasie rzeczywistym lub rozszerzone wykrywanie rzeczywistości („Internet of Senses”), zbieranie danych dla cyfrowego bliźniaka świata fizycznego.

Dowiedz się więcej o najnowszych wydarzeniach politycznych dotyczących sieci 5G w UE.

• Plusy: 5G oferuje poprawę zasięgu, wydajności sygnalizacji, szybkości transmisji i zmniejszonej opóźnienia. W przeciwieństwie do istniejących sieci 5G obejmie wiele różnych technologii radiowych – z których każda jest zoptymalizowana pod konkretne potrzeby (np. internet rzeczy, komunikacja krytyczna, podłączanie samochodów, domów i infrastruktury energetycznej).
• Minusy: Większość obecnych usług nie potrzebuje jeszcze takich szybkich prędkości transmisji danych. Zmieni się to wraz z rozwojem nowych aplikacji wymagających ogromnych możliwości.

Internet satelitarny

Satelitarna sieć szerokopasmowa, określana również jako internet-by-satelita, jest szybkim dwukierunkowym połączeniem internetowym ustanowionym za pośrednictwem satelitów komunikacyjnych znajdujących się na orbicie geostacjonarnej. Klient końcowy wysyła i odbiera dane za pośrednictwem anteny satelitarnej np. znajdującej się na dachu.

• Plusy: Wymaga to niewielkich inwestycji w infrastrukturę pasywną, ponieważ regionalne sieci szkieletowe i terytorialne nie są potrzebne. Łatwo jest połączyć użytkowników rozproszonych na stosunkowo dużym obszarze (regionalnym, makroregionalnym, a nawet krajowym).
• Minusy: W jednym regionie można objąć ograniczoną łączną liczbę użytkowników. Jego z natury wysoka opóźnienie sygnału ze względu na czas rozprzestrzeniania się do i z satelity utrudnia niektóre zastosowania. Konieczna jest stosunkowo wysoka inwestycja na aktywny sprzęt użytkownika końcowego. Zła pogoda i ograniczona linia wzroku mogą obniżyć jakość sygnału. Ruch danych jest zazwyczaj ograniczony co miesiąc lub codziennie w aktualnych ofertach handlowych.
• Zrównoważony rozwój: Dostępna przepustowość zależy w szczególności od liczby użytkowników, którzy wymagają technologii satelitarnej. W zależności od dalszego potencjału rozwojowego (np. metod transmisji, konstelacji satelitarnej) technologia ta będzie odgrywać znaczącą rolę w pokrywaniu obszarów, które nie są jeszcze połączone w inny sposób.

Satelity Low Earth Orbit (LEO)

Satelity krążące bliżej Ziemi (niska orbita Ziemi waha się od około 160 do 2 000 km nad Ziemią) pozwalają na lepszą wydajność sieci, obejmują szerokie obszary i umożliwiają dostęp do Internetu w przystępnej cenie. Małe, tanie terminale użytkownika komunikują się z satelitami i dostarczają LTE, 3G i WiFi do okolicznych obszarów.

SpaceX umieścił na orbicie tysiące małych, tanich, jednorazowych satelitów (projekt Starlink). Satelity orbitują w trzech pociskach orbitalnych (1 110, 550 i 340 km), aby umożliwić szybszą obsługę Internetu. SpaceX zapewnia łączność z internetem satelitarnym do niedostatecznie obsłużonych obszarów planety, a także zapewnia konkurencyjne cenowo usługi dla obszarów miejskich. Testy technologii rozpoczęły się w 2018 roku. Od maja 2022 roku Starlink składa się z ponad 2400 produkowanych masowo małych satelitów na niskiej orbicie Ziemi (LEO), które komunikują się z wyznaczonymi naziemnymi nadajnikami nadawczo-odbiorczymi.

• Plusy: Satelity Średniej Orbit Ziemi (MEO) i Low Earth Orbit (LEO) charakteryzują się niższym opóźnieniem. Mogą one obejmować szerokie obszary, a tym samym ułatwiać dostęp do łączy szerokopasmowych na obszarach bardzo wiejskich i oddalonych.  
• Minusy: Duża sieć satelitów wystrzelonych na orbitę jest niezbędna do objęcia szerokimi obszarami/większością powierzchni planety. To z kolei powoduje wysokie koszty dla przedsiębiorstw zaopatrujących, również w zakresie kontroli przez niezbędne stacje naziemne niestacjonarnych satelitów latających.

Balony internetowe

Balony internetowe są wysyłane do stratosfery o 20 km. Konkretne oprogramowanie przesuwa je w górę lub w dół, aby znaleźć odpowiednie wiatry, aby skierować je na pozycję. Każdy balon wiąza połączenie internetowe z antenami na ziemi.

Project Loon to sieć balonów zasilanych energią słoneczną przesyłających sygnały internetowe do stacji naziemnych, domów, miejsc pracy lub bezpośrednio do urządzeń osobistych wykorzystujących technologię LTE. Balony poruszają się po stratosferze na wysokości około 18 km, specjalnie zaprojektowane do łączenia ludzi na obszarach wiejskich i oddalonych.

• Plusy: Balonyinternetowe są w stanie zapewnić dostęp do Internetu w najbardziej odległych częściach planety. Algorytmy AI zapewniają, że balony znajdują i wykorzystują optymalne przepływy wiatru, aby pozostać dłużej w powietrzu.
• Minusy: Ogromne zimno dodaje nylonowego materiału balonu i sprawia, że jest kruche. Smary stają się twarde w tych temperaturach. Balony są narażone na silne promieniowanie ultrafioletowe i kosmiczne oraz wyraźne różnice ciśnienia podczas podróży. Sterowanie przez niezbędne stacje naziemne niestacjonarnych balonów latających jest bardzo trudne.

Wierność światła (LiFi)

LiFi to dwukierunkowa, szybka technologia komunikacji bezprzewodowej. Wykorzystuje widmo komunikacji ze światłem widzialnym lub podczerwone i w pobliżu ultrafioletu (zamiast fal radiowych). Światło z diod elektroluminescencyjnych (LED) służy jako medium do dostarczania komunikacji. PureLiFi zademonstrował pierwszy dostępny na rynku system LiFi – Li-1st. Obecnie istnieje wiele firm, które rozwijają tę technologię.

• Plusy: LiFi jest 100 razy szybszy niż WiFi, osiągając prędkość 224 Gb/s. Technologia ta jest przydatna w obszarach wrażliwych elektromagnetycznie, takich jak kabiny lotnicze, szpitale i elektrownie jądrowe bez powodowania zakłóceń elektromagnetycznych. Ponadto LiFi ma być dziesięciokrotnie tańsza niż WiFi.
• Minusy: Technologia zapewnia komunikację tylko w krótkim zakresie. Niska niezawodność i wysokie koszty instalacji to kolejne potencjalne wady.

Porównanie technologii szerokopasmowych daje przegląd i pomaga wybrać najlepszą technologię.

Przyszłe trendy i zmiany

Badania i rozwój w coraz większym stopniu koncentrują się na All-Internet Protocol Network (AIPN). Pozwala to usprawnić komunikację i transmisję danych za pośrednictwem technologii i usług sieciowych opartych na protokole IP (Internet Protocol), które obejmują telefonię internetową lub VoIP (Voice-over Internet Protocol).

Transmisja pakietów danych oparta na IP pozwala na rozwój innowacyjnych usług i aplikacji niezależnie od podstawowej infrastruktury sieciowej. 5G jest typowym przykładem konwergencji komunikacji mobilnej i równoległych istniejących technologii sieci szerokopasmowych.

Pełna konwersja na infrastrukturę sieciową w oparciu o protokół internetowy (All-IP Migration) jest podstawą do zbieżnej realizacji usług w społeczeństwie gigabitowym i wykorzystania różnych kombinacji poszczególnych technologii dostępu do sieci.

Ostatnie zmiany dotyczą infrastruktury sieciowej, która ma zostać uzupełniona wszystkimi sieciami optycznymi, co pozwoli na przesyłanie i przełączanie aplikacji i treści.

Czwarty nurt badań obejmuje rodzaj transmisji danych po OD, który charakteryzuje się:

• Nowa architektura z możliwością zarządzania wspierającą wiele domen;
• Nowe protokoły bezprzewodowe (efektywność energetyczna i widmowa) zdolne do obsługi różnych sieci bezprzewodowych, od sieci czujników o bardzo małej mocy po rozległe sieci komórkowe.

Istniejące i przyszłe szybkości transmisji, innowacyjne metody kompresji danych i ulepszenia standardów transmisji będą spełniać usługi i aplikacje o dużej przepustowości. Należy zauważyć, że kompresja zawsze powoduje straty pod względem jakości danych (np. formaty telewizyjne, wideokonferencje).

Interesuje Cię architektura i infrastruktura sieci szerokopasmowych? Uzyskaj szczegółowe informacje na temat sieci i topologii oraz decyzji o właściwym wyborze infrastruktury.