De toenemende digitalisering creëert zowel een uitdaging als een kans voor de deelname van personen met een handicap. Digitale diensten kunnen belemmeringen in de fysieke wereld wegnemen. Tegelijkertijd kunnen onlinediensten en websites die niet toegankelijk zijn, nieuwe soorten belemmeringen creëren. In veel gevallen kan het voor een gebruiker van een website moeilijk zijn om online informatie te begrijpen en taken uit te voeren met behulp van gecompliceerde interfaces. Hoewel deze problemen voor elke gebruiker kunnen gelden, zijn sommige groepen, zoals personen met een cognitieve handicap en oudere volwassenen, bijzonder kwetsbaar.
Deze studie biedt een uitgebreid overzicht van onderzoek in Europa naar de belemmeringen voor cognitieve toegankelijkheid en de factoren die van invloed zijn op de autonomie en participatie van personen met een cognitieve handicap in de digitale omgeving. De studie is toegespitst op een literatuuronderzoek dat is aangevuld met een uitgebreide raadpleging van belanghebbenden.
In de studie worden praktische voorstellen gedaan om de onafhankelijke en inclusieve toegang op zes gebieden te verbeteren: vereisten voor webtoegankelijkheid, webdesign, bewustmaking, onderwijs, technologie en personalisering. De conclusie luidt dat maatregelen ter verbetering van de cognitieve toegankelijkheid iedereen ten goede komen, ongeacht hun vermogen. Voorts wordt benadrukt dat, om optimaal te profiteren van de digitalisering als samenleving, ervoor moet worden gezorgd dat de ICT-burgers die dagelijks gebruiken, gemakkelijk te begrijpen en te hanteren zijn.