Głównym celem niniejszego zaktualizowanego badania jest ponowna ocena prawdopodobieństwa osiągnięcia celów społeczeństwa gigabitowego na 2025 r. i cyfrowej dekady 2030 r. w zakresie łączności w następstwie najnowszych zmian w zakresie polityki, przepisów i inwestycji w dziedzinie łączności na szczeblu europejskim i krajowym. Dzięki ambitnym krajowym planom szerokopasmowym i zaangażowaniu sektora telekomunikacyjnego, w połączeniu z inwestycjami publicznymi i prywatnymi, UE poczyniła w ostatnich latach postępy na drodze do osiągnięcia celów w zakresie łączności.
Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie państwa członkowskie wdrożyły ogólne podejście strategiczne do wdrażania sieci szerokopasmowych, które przyniosło praktyczne rezultaty. Wybrane NBP uwzględniają wstępne warunki swojego państwa członkowskiego odniesienia, opisują konkretne środki, które opierają się na ich indywidualnych mocnych stronach, oraz określają środki mające na celu sprostanie wyzwaniom. NBP przeanalizowane w badaniu zazwyczaj identyfikują jeden lub dwa punkty centralne spośród następujących kierunków działania: Środki po stronie popytu, środki po stronie podaży, środki regulacyjne i organizacyjne, środki w zakresie przejrzystości. Nie ma jednego uniwersalnego rozwiązania dla strategii szerokopasmowych w całej Europie. W związku z tym plany krajowe są w większości dostosowane do potrzeb poszczególnych państw członkowskich, mimo że niektóre środki można łatwo dostosować i wdrożyć w wielu państwach członkowskich na podobnych warunkach.
Osiągnięcie celów społeczeństwa gigabitowego na 2025 r. i cyfrowej dekady do 2030 r. może jednak okazać się trudne dla niektórych państw członkowskich. Niektóre z czynników, które mogą spowalniać postępy w osiąganiu celu w zakresie łączności, to np. niski zasięg PTF, niski poziom umiejętności cyfrowych, niskie stawki abonamentu na gigabitowe prędkości, trudna topografia, trudne i kosztowne wdrażanie na obszarach wiejskich i oddalonych, bariery w procesie inwestycyjnym, wysokie ceny łączy szerokopasmowych, niewystarczająco rozbudowane plany inwestycyjne, wysoki udział w rynku DOCSIS 3.1, niska gęstość zaludnienia, duża liczba użytkowników wyłącznie łączności ruchomej szerokopasmowej itp.
Jeśli UE nie chce pozostać w tyle na poziomie globalnym, rozwój sieci szerokopasmowych musi przyspieszyć jeszcze bardziej. W związku z tym dostarczanie i wykorzystywanie sieci gigabitowych i usług internetowych ma kluczowe znaczenie dla przyszłego rozwoju gospodarczego i konkurencyjności UE, a także dla postępu i spójności całego społeczeństwa. Obecne polityki i inicjatywy, takie jak Next Generation EU, RRF, program polityki „Droga ku cyfrowej dekadzie”, instrument „Łącząc Europę” – technologie cyfrowe, akt w sprawie infrastruktury gigabitowej, zestaw narzędzi na rzecz łączności, będą miały ogromny wpływ na wdrażanie technologii szerokopasmowych.